مختصری بر روشهاي اصلاحي خاک14 دی 1396 به طور کلي جهت ساخت و ساز بر روي خاکهاي سست و يا مسالهدار، مهندسين به دنبال ارزانترين، راحتترين، کاربرديترين و در عين حال ايمنترين راه هستند. روشهاي افزايش ظرفيت باربري و کنترل نشست فونداسيون به طور کلي به دو دسته، روشهاي اصلاح خاک و انواع پي عميق تقسيم ميگردند. روشهاي اصلاح خاک داراي تنوع زيادي هستند كه انتخاب روش مناسب و بهينه با توجه به جنس خاك، سطح آبهاي زيرزميني، نوع سازه و بار وارده، ماشينآلات موجود در محل، وجود نيروي متخصص و ارزان و محدوديت هاي اجرايي انجام ميگيرد. از جمله اين روشها ميتوان موارد زير را نام برد:
- روشهاي تراكمي مانند تراكم ديناميكي (Dynamic Compaction)، تراكم ارتعاشي (Vibro-Compaction)، ايجاد ستون سنگي (Stone Column)، جايگزيني ارتعاشي (Vibro-Floatation)، انواع روشهاي تزريق (Grouting)، انفجارات عمقي (Explosive Compaction) و غيره. - روشهاي بهبود و افزايش چسبندگي خاک شامل تزريقهاي دوغابي و يا شيميايي (Grouting)، انجماد (Freezing) و غيره. - روشهاي مسلحسازي شامل استفاده از ژئوسينتتيكها (Geosynthetic)، استفاده از مهارها (Anchoring)، ريزشمعها (Micropile)، اختلاط خاك (Soil Mixing)، تسمهها و شبكههاي فلزي، و غيره.
محققين مختلف بر اساس جنس و اندازه ذرات دانههاي خاك، موثر بودن روشهاي مختلف را بررسي و در نهايت دياگرامي كاربردي جهت خاكهاي مختلف و با توجه به اندازه دانهها ارائه كردهاند. در نهایت با توجه به جنس خاک محل مورد مطالعه، شرايط مختلف محيطي و اجرايي، وجود و يا عدم وجود سازههاي مجاور و نوع سازهها، شرايط زيست محيطي و بسياري از متغيرهاي ديگر و با توجه به مزايا و معايب هر يک از روشها، نسبت به انتخاب گزينه برتر اقدام مي گردد.